„Życie ludzkie jak iskra…”
Nadchodzą dni pełne zadumy i melancholii. Będziemy wspominać wszystkich tych, którzy odeszli, zostawiając po sobie smutek i pustkę.
To nasi najbliżsi: rodzice, dzieci, współmałżonkowie, dalsi krewni. To także przyjaciele, sąsiedzi , znajomi. Wspominamy ich obecność, wspólnie przeżyte lata, chwile szczęścia, radości, ale i smutku. Każdemu z nich coś zawdzięczamy, każdy pozostawił po sobie jakiś ślad, wywarł wpływ na nasz los; czasem taki tyci, całkiem malutki, a bywało, że ogromny, zmieniający bieg naszego życia.
Pomyślmy o nich serdecznie spacerując po, pięknie udekorowanych, rozświetlonych tysiącami lampek, cmentarzach, na jakich w najbliższych dniach się znajdziemy.
Jan Twardowski „Żal” [fragm.]
Żal że się za mało kochało
Że się myślało o sobie
Że się już nie zdążyło
Że było za późno
